Abstract
The article deals with the urgent problem of migration from the Republic of Turkey to Germany in 1960–2000. In 1950, still struggling along considerable economic problems caused by the lack of workforce after WW2, Germany implemented a program to attract workers from a number of European and Mediterranean countries. A considerable share of those migrants were the citizens of Turkey that was experiencing a deep social, economic and political crisis. Initially, Germany’s migration program assumed that the labor migrants would stay temporarily, without the right to permanent residence. However, over several decades, the major part of Turkish labor migrants were admitted to citizenship, and Turkish diaspora in Germany has become one of the most powerful and consolidated communities in Europe. The paper is focused on the social and demographic aspects of this migration flow including its dynamism, scales of migration, and its gender, age and professional structures. The research has shown how socio-economic and political situation change the direction, the structure and intensity of migrations and how they themselves transform under their influence. The article studies the background of the phenomena and gives a detailed analysis of its present state. The research is supported by the statistic data borrowed from the Federal Statistical Department of Germany (Statistisches Bundesamt), the International Organization for Migration (IOM), the Turkish Statistical Institute, the Statistical Office of the European Communities, etc. The article has emphasized radical changes in the character and the scale of contemporary Turkish migration to Germany.
Keywords
References
Большова, Н.Н. (2012). Политика регулирования интеллектуальной миграции в современной Германии. Вестник МГИМО Университета, 6, 226–237.
Власов, Н.А. (2008). Германия в начале XXI века. СПб: Изд-во С.-Петерб. ун-та.
Демоскоп Weekly: Электронная версия бюллетеня «Население и общество» (2007, September). № 299–300.
Грошева, Г.В. (2014). К вопросу о периодизации процесса трансформации национальной идентичности в Германии второй половины ХХ-ХХ1 В. (по материалам Российской историографии). Сибирские исторические исследования, 1, 33–48.
Жукова, Т.В. (1990). Судьбы семей иностранных рабочих в странах Западной Европы. Миграции и мигранты в мире капитала: исторические судьбы и современное положение (134–146).
Иванцов, В.П. (2005). Международная трудовая миграция. Москва: МГУ.
Кадиров Э.К., Ющенко О.И. Проблемы социальной адаптации иммигрантов в Германии. В Научное сообщество студентов XXI столетия. Общественные науки: сб. ст. по мат. VI междунар. студ. науч.-практ. конф.. Retrieved from https://sibac.info/studconf/social/vi/30482
Карачурина, Л. (2008). Иммиграционная политика Германии: успешный и неуспешный опыт. Мировая экономика и международные отношения, 7, 50–60.
Киреев, Н.Г. (2002). Турецкая диаспора на Западе (cc. 47–88). Москва: Институт изучения Израиля и Ближнего Востока
Кудряшова, Ю.С. (2010). Турция и Европейский союз: история, проблемы и перспективы взаимодействия. Москва: Институт Ближнего Востока.
Леффельхольц фон, Г.Д. (2016). Правовое регулирование деятельности высококвалифицированных иностранных работников в Германии: законодательство и практика применения (77–96). СПб.: Центр гражданских, социальных, научных и культурных инициатив «СТРАТЕГИЯ»; Скифия-принт.
Логутенков, Е.Ю. (2005). Роль турецкой диаспоры в Германии в вопросе о вступлении Турции в Европейский Союз. Москва. Retrieved from https://studylib.ru/doc/4141108/e.yu.-logutenkov-rol._-tureckoj-diaspory-v-germanii-v-voprose
Масумова, Н.Р. (2009). Миграция турецкой рабочей силы в страны Западной Европы. Мировое и национальное хозяйство, 2 (9). 65–69.
Мельников, И.А. (1988). Судьбы рабочих-иммигрантов в странах Запада. Москва: Знание.
Migrationsbericht der Bundesregierung 2016/2017 (2019). Retrieved from http://www.bamf.de/SharedDocs/Anlagen/DE/Publikationen/Migrationsberichte/migrationsbericht‑2016–2017.pdf
Не учишь немецкий – возвращайся на родину. Интернет-газета «Русская Германия». Retrieved from http://www.rg-rb.de/2010/44/1.shtml
Розанова, М.С. (2016). Трудовая миграция и политика интеграции мигрантов в Германии и России. СПб.: Центр гражданских, социальных, научных и культурных инициатив «СТРАТЕГИЯ»; Скифия-принт.
Садыкова Л.Р. Исторические предпосылки формирования мусульманской общины в Германии и ее характеристика в XXI веке. Ежегодник Института международных исследований Московского государственного института международных отношений (Университета) Министерства иностранных дел Российской Федерации, 3, 84–89.
Семененко, И.С. (2006). Интеграция инокультурных сообществ в развитых странах. Мировая экономика и международные отношения, 10, 58–68; 11, 57–71.
Слободенюк, В.В. (2011). Причины миграции турок в ФРГ во второй половине XX – начале XXI вв. Сборники конференcий НИC Социосфера, 5, 104–108.
Старченков Г.И. (2012). Исламский фактор в Западной Европе. В Н. Ю. Улченко, П.В. Шлйков (ред.) Турция в период правления партии справедливости и развития (157–167). Москва: Институт Ближнего Востока.
Тиманн, Р. (2001). Турки в Германии: Новое исследование об использовании средств массовой информации и языковой компетенции. Международная политика. Retrieved from http://www.interaffairs.ru/
Ульченко, Н. Ю., Шлйков, П.В. (ред.) (2012). Турция в период правления партии справедливости и развития. Москва: Институт Ближнего Востока, Институт Востоковедения РАН.
Чулковская, Е.Е. (2014). Турецкая диаспора Германии: между Анкарой и Берлином. Москва: Институт Ближнего Востока.
Эрдер, С. (2002). Новые тенденции международной миграции в Турции. Демоскоп Weekly: электронная версия бюллетеня «Население и общество», 79–80. Retrieved from http://www.demoscope.ru/weekly/2002/079/analit04.php
Abadan-Unat, N. (1995). Turkish migration to Europe. In Cohen R. (Ed.) The Cambridge Survey of World Migration (pp. 279–285). Cambridge: Cambridge University Press.
Akpınar, A., Baylan, D., Kavuştu, Z. (2018). Ülgen Ailesi ve Almanya’ya işçi göçü. İbrahim Mert Öztürk, HIST 200–9, 3.
Алпаутов, P.C. (2009). Турки в Германии: "проблемные" иммигранты. Африка и Азия сегодня, 12, 38–40.
Bekar N. (2018). Avrupa Birliği Ülkelerinde Yabancı Düşmanlığı ve Avrupa Güvenliğine Etkisi. Bilge Strateji, 10 (18), 111–142.
International Migration Report (2017, December). Department of Economic and Social Affairs/Population Division. United Nations. Retrieved from https://www.un.org/en/development/desa/population/migration/publications/migrationreport/docs/MigrationReport2017.pdf
Nassehi, A. (2017). Türkische und westeuropäische Varianten desselben Elends. Retrieved from https://www.tagesspiegel.de/politik/soziologe-armin-nassehi-tuerkische-und-westeuropaeische-varianten-desselben-elends/19688856.html
Official Site of United Nations. Retrieved from https://www.un.org/en/
Sheffer, G. (1995). The Emergence of New Ethno-National Diasporas. Migration, 28 (2), 5–28.
Statistisches Bundesamt (2018). Pressemitteilung Nr. 282 vom 1. August 2018. Retrieved from https://www.destatis.de/DE/Presse/Pressemitteilungen/2018/08/PD18_282_12511.html; jsessionid=912C13336384C81A5F286B79D5E789CD.InternetLive1
Total number of international migrants (2017). Retrieved from https://migrationdataportal.org/?i=stock_abs_&t=2017
Yurdakul, A. (2018). Almanya’da Yaşayan Üçüncü Nesil Türkiye Kökenli Göçmenlerde Kimlik Algısı. Yönetim, Ekonomi, Edebiyat, İslami ve Politik Bilimler Dergisi, 3 (1), 141–163.

